Goede tijden Slechte tijden; real life!

Hallo iedereen! Het is alweer meer dan een maand geleden sinds m'n laatste verslag, dus bereid je voor op een lang verhaal...
Ik zeg er even bij, dat je echt even de tijd moet nemen om het te lezen omdat er wat belangrijke dingen zijn gebeurd.

Zoals gewoonlijk begin ik weer bij het begin.
Een maand geleden was het dus nog 35 graden, en ben ik in het weekend voornamelijk met vriendinnen naar de karaoke bar geweest, omdat het buiten te heet was.

14 oktober moest ik naar een ex-gastgezin van m'n moeder, omdat ik ze waarschijnlijk wel kon overhalen om weer een gastgezin te worden. Toen ik aankwam bij dat huis waren ze net bezig met barbecuen. Maar alleen maar mannen. Dus het eerste wat ik vroeg was: waar is je vrouw? Dat vonden ze blijkbaar heel grappig, en antwoordden: die hebben we niet nodig, want jij bent er toch? (Knipoog)
Uiteindelijk toch heel gezellig geworden, waardoor aan het eind van de avond iedereen gastgezin wilde worden. Alleen op één voorwaarde: als ik dan hun uitwisselingsstudent zou zijn. Dacht het dus even niet hè :p

In oktober had ik voor het eerst kookclub. Eerst hadden we appeltaart gemaakt. Dat is niet de appeltaart die wij kennen, maar meer iets van bladerdeeg met appel er in.
De 2e keer hadden we sushi gemaakt, maar dan wel spectaculair in de vorm van bloemetjes en kikkers. Jammer genoeg waren na afloop de kikkers geplet in m'n schooltas.

21 oktober was het weer een hele hete, maar mooie dag. Een perfecte dag om mandarijnen te plukken! Alle uitwisselingsstudenten zouden bij mijn huis verzamelen. Er was ook een nieuwe jongen bij. ik dacht dat hij de zoon was van mn moeders vriendin omdat hij vloeiend japans kon en takeshi heet ( een japanse naam) maar hij bleek ook een uitwisselingsstudent te zijn. hij komt uit Taiwan maar is dus half japans en zit bij sascha de duitser op school. hij is dus niet van AFS, maar doet een 3-jarig highschool programma.
Na een half uur wachten, kregen we een telefoontje dat Alex, de Zwitser niet kon komen omdat hij z'n teen gebroken had bij judo. Hahaha.
We gingen dus naar een berg vlakbij mijn huis. Omdat het mooi weer was besloten om lopend te gaan. Toen we aangekomen waren stond daar een oud mannetje al te wachten op ons. We kregen allemaal een paar handschoenen, een schaar en een mand. Omdat we met veel mensen waren was het zo gebeurd. Toen we klaar waren, kwam Alex er aan met gips om z'n teen.
Met de teen van Alex, en de zware manden konden we niet de berg aflopen, dus mochten we achterin de pick-up truck zitten.
Ik had natuurlijk stiekem wat groene onrijpe mandarijnen meegenomen, gepeld, en toen een aan takeshi gegeven. Je had z'n gezicht moeten zien. Hahaha! Super zuur natuurlijk. Tja, als bij ons AFS clubje wilt komen, moet je natuurlijk wel eerst ontgroent worden. XD na afloop wilde iedereen een van mijn groene mandarijnen proberen.

24 t/m 26 oktober ben ik naar Korea geweest. Echt super!
Dag 1:
De eerste dag kwamen we aan op een Koreaanse katholieke meisjes school. Iedereen was echt super enthousiast. Toen we de bus uitkwamen rende alle Koreanen gelijk op mij af en schonken amper aandacht aan de Japanners. Best sneu eigenlijk, maar wel grappig haha. Op de Koreaanse school konden de meesten geen Japans, maar wel,Engels. Maar de Japanners konden geen Engels, dus praatten de Koreanen bijna alleen maar met mij. De Koreaanse school is echt erg. De school begint om half 8 en eindigt pas om 9 uur 's avonds ! De regels zijn daar in tegen wat minder streng. Je mag je haar daar wel gewoon los doen, je mag drinken en eten onder de les, en sommigen hadden zelfs een beetje make-up op. Omdat school daar dus zolang duurt krijg je avondeten van school.
Het Koreaanse eten is echt onwijs lekker! Veel smaakvoller dan het Japanse eten. (Dat kan ook bijna niet anders)
Het eten is er vooral erg pittig. Iets waar de Japanners echt níet tegen kunnen. De meesten lieten dan ook meer dan de helft staan.
Ik at wel alles op. Het gastgezin waar ik was, was ook super lief en gaven me echt veel eten. Het was zo lekker dat ik het niet liet staan natuurlijk.
Na school gingen we nog even winkelen en foto's maken. Zo kwamen we om 11 uur thuis en gingen daar nog tv kijken tot 12 uur, en daarna nog douchen enzo. Iedereen slaapt daar dus pas om 1 uur 's nachts en staat op om 6 uur 's ochtends. Eigenlijk de zelfde tijden als in Japan, alleen heb je in Japan nog wat keuze.
Dag 2:
De volgende dag gingen we al weer afscheid nemen van de school en ons gastgezin. Omdat mijn school katholiek is, zijn we die dag maar heleboel kerken geweest. In Korea zijn de meesten mensen namelijk christelijk, vandaar dat je overal wel kerken ziet. In de avond hadden we maar 40 minuten om te shoppen, dus daar kwam niet zo veel van. De stad was wel geweldig, echt een bruisende stad.
Het avondeten was weer heerlijk. We hadden een Koreaanse barbecue met veel vlees, en pittige kimuchi.
Daarna zijn we nog naar "Jump" een grappige kong-fu voorstelling geweest. Dat was echt de grappigste show ever. Ik zat eerste rang, dus ik werd ook gevraagd om op het podium te komen. Daar vroegen ze waar ik vandaan kwam, en toen moest ik net doen of dat ik iemand voor z'n hoofd trapte. Tja, het was ten slotte en kong-fu show. Op het eind kreeg ik dan een snoepje, en mocht ik een foto maken van de acteurs hahaha.
Na de voorstelling gingen we naar ons hotel.
Dag 3:
Deze dag moesten we al om 5 uur op om naar een kerk te gaan voor onze ochtendceremonie. Alles was in het Koreaans, dus niemand begreep er wat van. Daarna gingen we naar veel Koreaanse tempels kijken en naar een museum. De tempels waren echt heel indrukwekkend. Daarna hadden we nog 40 minuten shopping tijd, maar die tijd gebruikte we meer om onze weg weer terug te vinden naar onze "meeting point". De docenten zijden telkens dat we nog geen eten hoefden te kopen, omdat we later naar een winkeltje speciaal voor eten zouden gaan. Korea is trouwens heel goedkoop vooral make-up en zo. Voor mascara maar €4,- en eyeliner €2,-. Het eten is ook goedkoop.
Maar toen we bij dat ene winkeltje aankwamen was alles super duur. Onze leraren hadden ons er gewoon er een beetje ingeluisd. Nadat we onze souvenirs daar hadden gekocht moesten we al weer terug naar het vliegveld.
Het is echt ongelofelijk hoe veel we gedaan hebben in 3 dagen. Het was ook niet bepaald relaxed, maar wel leuk.

Die dag daarna waren m'n vader en moeder niet thuis, dus bleef ik slapen bij m'n vriendin. Die dag waren we nog wezen shoppen en naar de film geweest. Eenmaal daar thuis aangekomen, nog wat filmpjes gekeken en een maskertje gedaan die ik had meegenomen uit Korea. Om 12 uur 's avonds nog even Skypen met m'n gekke moeder uit Nederland, zodat m'n vriendin m'n moeder ook even kom zien.

Die dag erna wist ik niet wat ik moest doen, dus even random sascha de Duitser gebeld. Die zei dat hij binnen een uur naar een halloween party zou gaan, en ik ook wel mee mocht. Ik snel de bus genomen naar het station waar zijn host vader me al stond op te wachten. Hij bracht me snel naar het treinstation waar ik samen met sascha naar een plaatsje genaamd 'Yanagawa' reden.
Daar werden we weer opgewacht door andere mensen en daar de english school gebracht. Toen besefte ik pas dat het een halloween party voor kinderen was, en wij daar moesten helpen. Eenmaal aangekomen was Takeshi, de Taiwanees daar ook. Wij 3en waren in charge of 'the haunted house'. Wij moesten ons daar verstoppen om daar vervolgens kinderen te laten schrikken.
The haunted house zou pas om half 6 van start gaan, maar wij waren er al om 3 uur. Dus wij kochten even onze drankjes, en hielden onze eigen halloween party ^^
Nadat we alle kindertjes erg hadden laten schrikken, kochten we nog wat drankjes, en hielden onze afterparty ^^

De dag daarna had ik school, maar ik was echt dood op en had een verschrikkelijke kater. Mijn host vader trouwens ook, en m'n moeder was niet thuis. Vandaar dat m'n vader me maar even had ziek gemeld voor die dag.

Die vrijdag had m'n moeder me ook afgemeld, omdat ik naar een Japans festival zou gaan in Yanagawa. Sascha, takeshi en ik mochten samen met andere mensen in een bootje varen. De tocht was echt heel mooi, met aan alle kanten live optredens in japanse stijl, en mensen die vuurwerk afstoken. Ook was de rivier verlicht met lampionnetjes. Aan net einde was er heel veel mooi vuurwerk. Om het beter te zien stapte we uit het bootje. Dat had ik beter niet kunnen doen. Omdat ik een beetje afgezonderd was van de rest kwam sascha naar me toe een deed dingen waar ik niet van gediend was.
Ik zou die avond bij hem logeren, omdat we die dag daarna naar Sumos zouden kijken vlak bij zijn huis.
Nadat er was gebeurd wilde ik echt niet bij hem logeren. Gelukkig was takeshi er die zag dat er wat met me aan de hand was, en al wat van de situatie wist.
Toen we op het station stonden waar ik eigenlijk samen met sascha naar zijn huis had moeten gaan, kwam takeshi op een idee. ik weet niet zo goed meer wat hij precies tegen sascha had gezegd, maar sascha geloofde het en ging in zn eentje naar huis. Takeshi zou me helpen, en me naar een andere uitwisselingsstudent brengen (een meisje). Toen zij niet thuis bleek te zijn, en takeshi al bijna te laat was bij zijn dormitory (hij woont niet in een gastgezin) namen we snel een taxi naar zijn dormitory. In de taxi snel m'n moeder gebeld en uitgelegd wat er was gebeurd. Zij zei dat ik terug moest gaan naar het station, en daar een andere vrouw van AFS moest bellen. Het probleem was, dat ik dat telefoonnummer niet had, en we waren net aangekomen bij de dormitory van takeshi. Meisjes zijn daar verboden, dus ik moest buiten wachten.
Hij bracht mijn tassen al vast naar binnen, en wachtte onder zijn raam. Een half uur later, best koud, en bang. Kwam ik er achter dat m'n mobiel in m'n tas zat die binnen was. Niemand wist dus waar ik was, en daarmee verbrak ik dus een belangrijke AFS regel.
Toen kwam takeshi er aan met m'n mobiel, en warme chocomelk, en belde voor mij m'n moeder. Hij was wat minder gestrest, en zijn Japans bijna perfect, dus hij nam het even van me over.
Een halfuur later kwam die andere vrouw van AFS en bracht me naar huis toe.
Eenmaal thuis gekomen, kreeg ik eerst een klap in mijn gezicht van m'n moeder.
Ten eerste omdat ik eerst m'n mobiel niet opnam,
Ten tweede, omdat sascha de leugen had verteld dat ik en takeshi "dingen" gedaan zouden hebben in zijn dormitory.
Na alles uitgelegd te hebben aan mn moeder en die vrouw van AFS, troostte ze me, en zij dat alles goed zou komen.

De volgende dag gingen we naar de sumo worstelaars kijken. Daar praatte sascha heel vrolijk tegen me, en zij dat het die vorige dag heel leuk was. Ik daarentegen was misselijk van de stress, ook omdat zijn vader heel erg boos op me was dat ik niet was op komen dagen.
Gelukkig had die vrouw van AFS hem gebeld, en het hele verhaal uitgelegd.
Daarna was het weer goed gekomen tussen mij en hem.
De Sumos waren erg indrukwekkend. Hun training is echt heel zwaar. Daarna gingen we samen met hun eten. Dat was het lekkerste Japanse eten ever.

Zondag belde takeshi en zij dat hij vrijdag niet geslapen had, omdat hij dacht dat die vrouw me misschien toch nog naar saschas huis zou brengen. Dat was gelukkig niet zo, maar we wilden elkaar wel nog even spreken. Vandaar dat we zondag even hadden afgesproken. Dat luchtte echt op, en het was uiteindelijk heel gezellig geworden. Sinds dien hebben we toch een hele speciale band gekregen.

11 november moest ik deelnemen in een speechcontest. Het moest in het Japans, en de Japanners moesten het doen in Engels. Met 500 man publiek zou je toch wat zenuwen verwachten, maar toen in daar op het podium stond verdween alles. Ik vergat hierbij wel m'n speech, maar met wat improviseren kwam alles goed.
De Chinezen die meededen waren echt foutloos, en hadden hun hele speech uit hun hoofd geleerd.
Ik dacht dus niet dat ik ook maar een kans had op een prijs. Toen de 3e en 2e plaats al weg was, had ik de hoop al opgegeven. Dat was net het moment dat ik m'n naam hoorde, althans: anbaa epu, ebu, Aaah, epusukanpu!
Mijn host moeder sprong op, huilde en shreeuwde: amber! Ik wist wel dat je het kon!
Ik had nog een brief gekregen en een bibliotheek kaart t.w.v. €50,-
Ik dacht dat het rond 3uur wel afgelopen zou zijn, want ik had om half 4 afgesproken met takeshi.
Toen bleek dat we nog een Japanse drumvoorstelling te zien kregen, en nog een afterparty waarbij ze mij gingen interviewen.
Uit eindelijk was ik pas om 6 uur bij het station, en heeft takeshi al die tijd moeten wachten in de kou. Daarna trakteerde hij me nog op een etentje.

Afgelopen zaterdag was er 's avonds in Kurume nog een lichtshow, dus daar ben ik samen met takeshi nog naar toe geweest. Het was mooi, maar het was eigenlijk ook best saai, dus zijn we daarna maar naar de film gegaan.

Zondag ben ik samen met m'n moeder kimono's wezen passen. Meestal in de eerste week van januari trekken Japanse vrouwen een kimono aan, dus die ervaring wilde mijn moeder me ook gunnen. Maar omdat het dan erg druk ik, doe ik het een week later, en mag ik vrij nemen van school. Heb er zin in!
Het is uiteindelijk een mooie blauwe kimono geworden. Het kost heel veel om het te huren, maar m'n host moeder wilt het per se voor me betalen. Echt heel lief.
Daarna nog naar een AFS meeting geweest. Daar negeerde sascha me opeens. En fluisterde samen met Alex telkens dingen in het Duits. Daarna vertelde Alex me dat zijn moeder en die vrouw van AFS die dag daarvoor heel boos op hem waren geworden over wat hij bij me had gedaan. Nu is hij dus boos op mij. Nou, ik laat hem lekker.

Deze vrijdag wordt ook weer geweldig leuk, dus ik wil me vooral focussen op de leuke dingen!

Sorry voor het mega lange verhaal, maar ik hoop dat jullie het volgende verslag weer gaan lezen!

Groetjes,
Amber.